Diyabet hastasıyım. Kurtulamıyordum. Sahnede çok zorluk çekiyordum. Yürüyüşle, rejimle vermeye çalışıyordum ama olmuyordu.

Bağırsaklarımda mayaya alerji durumum vardı. Ondan dolayı da bir şişkinliğim vardı. Nefesim kesiliyordu. Bu sistemi ilk duyduğumda doktora gittim. Uygun değil dediler. Sonraki zamanlarda tekrar gittim, yine olmaz dediler. Bir ara 14 kilo vermiştim, sonra kilo aldım. Gittim ve tüp mide ameliyat oldum.

2 ayda 30 kilo vermem anormal bir durum. Ameliyattan 10 gün sonra korkunç bir acı hissettim. Midemde gaz oluştuğunu düşündüm. Hastaneye gittim ve kaçak olduğu anlaşıldı.

2 ay septik koma yaşadım. 66 kiloya kadar indim. Şu an 75 kiloyum. Mide stenti taktılar bana. İlaç bile içemedim. Damardan besin verdiler. Umut yok dediler. Halim yok, yemek yiyemiyorum. 'Ölmek istiyorum' dedim.

Arkadaşlarımı dostlarımı aradım herkesle helalleştim. O dönem ablam rahatsız, annem rahatsız. Hİçbir şey umrumda değildi. O an keşke ameliyat olmasaydım dedim.

KENDİMİ ÖDÜLLENDİRDİM


Ameliyattan sonra 'yeni hayatım' dedim ve kendimi ödüllendirdim.

Takı takmayı çok severim, o yüzden tek taş yüzük aldım.

Şişmanken kendimi sahnede çok antipatik buluyordum. Şimdi ise çok yakışıklı olduğumu düşünüyorum.

Kendimi 30'lu yaşlarımdaymışım gibi hissediyorum.

Eski kıyafetlerimin bir çokğunu vücuduma göre yaptırdım, bir kısmını yardım kuruluşlarına verdim.

İndirim kovalayan bir insanım. Toplama bakarsem 100 bin TL'lik alışveriş yapmışımdır belki...

SOYUN ŞU MANKENİ

O açılılşa Nur, ne var ne yok diye bakmaya gelmişti. Ben de yeni kıyafetler bulurum diye geldim. Bizi arkadan ittirmeye başladılar. Adamın biri Nur'un üstüne çıktı. Çok sinirlendi, tansiyonu yükseldi.



Ne yapacağımı şaşırdım, mankenin yanında kaldım. Görevli çocuklar geldi. 'Yardımcı olalım' dediler. Mankene baktım, 'çabuk soyun şunu' dedim. O mankenin üzerinde çıkan kıyafetler üzerime cuk oldu.