OBEZ OLMAK ÖYLE BİR ŞEY Kİ

Obez olmak öyle bir şey ki, hayatınızda kötü giden ne varsa sebebinin bu olduğuna inanırsınız. İnsanların “biraz az ye zayıflarsın” dediği kadar kolay değildir zayıflamak. Bir şahsiyet meselesi haline gelmiştir bu gözünüzde. Artık beğenilmediğinizi, sevilmediğinizi hatta şişman olduğunuz için insanların size saygı duymadığını bile düşünürsünüz.

Sonra yapmak istediğiniz en basit bir şey için bile “biraz kilo vereyim öyle yapayım” der, ihtiyacınız olan bir kıyafeti almak için bile “şimdi almayayım, biraz kilo vereyim, öyle alırım” diye düşünürsünüz. Yapacağınız bir ziyaret varsa ya da görüşmeyi düşündüğünüz dostlarınız “biraz zayıflayayım da öyle görüşeyim” dersiniz. Yolda eski bir tanıdıkla rastlaşsanız, size “aaa çok kilo almış” diyen gözlerle bakar ya da siz öyle baktığını düşünürsünüz. Kendinize güveniniz, inancınız o kadar azalır ki zayıf ve bakımlı kalabilen tüm insanlar; gözünüze çok imkansız şeyleri başaran, doğa üstü yetenekleri olan insanlarmış gibi gelirler. Siz o sağlam iradeli insanlara hayran olurken, kendinizden de gittikçe uzaklaşır, mutsuzlaştıkça da mutsuz etmeye devam edersiniz...

Size kocaman bir çiçek buketi bile gelse, adet yerini bulsun diye alınan bir özel gün çiçeği diye düşünüp, mutluluk duymak yerine üzüntü duyarsınız...

Ve zaman geçip bir şeyler canınıza tak ettiğinde, kararlılık gösterip de zayıflamaya başlarsanız, kafanızdaki birçok algı da değişmeye başlar. Kocaman buketlerle mutlu olmayı becerememiş olsanız da minik bir hanımeliyi elinize tutuştururken, gözünüze “bir an” bakan eşinizin gözlerinde; kaybettiğiniz güveninizi, kendinize olan saygınızı, hiç vazmeçmemeniz gerektiğini, ne kadar güçlü bir kadın olabildiğinizi ve daha birçok şeyi bulursunuz.

Kaybettiğimiz ne varsa bulmak ve değerini bilmek dileğiyle...